لایحه بودجه سال 99شهرداری تهران علاوه بر آنکه نشان‌دهنده تراز مالی مثبت ناشی از کاهش 40درصدی هزینه‌ها نسبت به مجموعه درآمدهاست، هدف اصلی آن بر مبنای ارتقای کیفیت زندگی مردم از طریق تعریف پروژه‌های محلی قرار دارد. محور هر برنامه‌ای برای مدیریت شهر باید ارتقای کیفیت زندگی فردی و اجتماعی با هدف بهبود سطح رضایتمندی شهروندان از زندگی در شهر باشد. در این میان حوزه شهرسازی و معماری شهرداری به‌عنوان نهاد عمومی اجراکننده طرح‌ها، تصمیمات و سیاست‌ها نقش تعیین‌کننده‌ای در ارتقای کیفیت و موفقیت کارکرد فضاهای شهری و همچنین ارتقای کیفی زندگی شهروندان خواهد داشت و البته که باید مشخص کرد که شهر با چه منابعی و از چه محلی اداره می‌شود و این منابع حتماً باید سالم باشند و به مطالبات کلانشهری همچون تهران پاسخ دهند. اهمیت لایحه ارائه شده در وهله اول ضرورت احصا شده در تغییر نگاه ناشی از پارادایم حاکم بر برنامه‌ریزی و تحقق‌پذیری است و در مراحل بعدی پشتوانه علمی و نظری به کار گرفته شده در سیستم اداره شهر و قدم نهادن در مسیر جامعه جهانی امروز که به این نتیجه رسیده است که مشکل عمده مدیریت شهری کمبود منابع مالی یا تکنولوژی مدرن و یا نیروی انسانی ماهر نیست، بلکه پیش و بیش از همه، مشکل اصلی در شیوه اداره این عوامل است.مروری بر ابعاد حکمروایی مطلوب شهری و نقش آن در ابعاد مختلف زندگی شهری موید این مطلب خواهد بود که در میان ابعاد چهارگانه فنی، سیاسی، سازمانی و فرهنگی، بعد اول، برقراری تعادل میان توسعه اقتصادی و توسعه انسانی از طریق حفظ منابع طبیعی با تغییر در الگوی مصرف را دنبال می‌کند؛ بر همین اساس نکته قابل توجه در این لایحه کاهش درآمد حوزه شهرسازی نسبت به کل بودجه ارائه شده است که از یک سو بر توسعه منابع و درآمدهای پایدار تأکید دارد و از سوی دیگر پرهیز از شهرفروشی. همچنین اگر از میان مولفه‌های حکمروایی خوب شهری، قانونمندی به‌معنای چارچوب قانونی بیطرف با رعایت حقوق بشر به‌خصوص اقلیت‌ها و اقشار آسیب‌پذیر درنظر گرفته شود و بر عدالت به‌عنوان تلاشی در جهت تخصیص عادلانه تأکید شود، کارایی و اثربخشی را استفاده بهینه از منابع در جهت توسعه پایدار و حفاظت از محیط‌زیست بداند و با بینش راهبردی مبنی بر بینش گسترده و درازمدت نسبت به آینده در زمینه توسعه شهری فعالیت کند، کاهش درآمد اشاره شده در این حوزه با توقف شهرفروشی و تأکید بر درآمدهای پایدار ولو کمتر، نقش مؤثری بر «کارآمدسازی شهرداری» در ارائه «کمی و کیفی» خدمات به ساکنان شهر به‌عنوان «شرکا و بهره‌مندان اصلی» خواهد داشت و فرایند پیشرفت همراه با عدالت را در شهر با تأکید بر مولفه‌های قانونمندی، عدالت، بینش راهبردی، کارایی و اثربخشی، دست‌یافتنی‌تر خواهد کرد. افزون بر این، حکمروایی خوب شهری به‌عنوان سیستم اساسی و ضروری در جهت دادن امکان زندگی خوب و اداره شهر و شیوه‌ای پایدار در مدیریت شهری پیوندی ناگسستنی با رفاه شهروندان دارد و باید شهروندان را در ساختاری از پایین به بالا در دسترسی به مزایای شهروندی یاری رساند؛ چنانکه از اهداف کلان آن، کاهش فقر و جدایی  اجتماعی، قومی و فرهنگی در شهرهاست که این مهم نیز یکی از ویژگی‌های شاخص اشاره شده در لایحه حاضر است؛ یعنی اولویت محوری محله‌ای و تعریف پروژه‌های محله‌ای. دانشجویان و پژوهشگران عزیز لطفا تحلیل ها و نقدهای خود راجع به بودجه سال 99 شهرداری تهران را برای ما ارسال نمایید تا با نام خوتان نتشر گردد.